Zo fijn als dit gebeurt. De momenten die nu door mijn gedachten flitsen zijn die van mijn babysitkindje, een of twee weken geleden. De eerste keer wanneer ze zei 'Ik heb jou wel gemist hoor!'. Of 'Ik wil graag dat Sofie mij in bed stopt.' of 'Jij bent mijn liefste babysit!'.
Of nog beter. Wanneer haar mama mij vertelt dat ik voor altijd haar dochter's godin zal zijn. Dat ze de laatste dagen voor ik terug kwam niet over mij kon zwijgen.
Maar de kleine prinses is ook mijn godin, mijn zon, mijn kleine zusje, mijn ontspanning tijdens stresstijden op school, mijn excuus om het kind uit te hangen, mijn excuus om toneeltjes te spelen, mijn kameraad om leuke films te kijken, mijn therapeut, mijn creatieve zotte konijn. En dat zal ze ook voor altijd blijven!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten