Ik mis mijn lieve schatten al. Mijn stadje. Mijn appartementje. Mijn liefste liefste vriendjes :( Zwart gat, olala.
vrijdag 25 januari 2013
donderdag 24 januari 2013
Laatste nacht
Mijn laatste nacht in Eskisehir. En ik heb het geluk hem te mogen doorbrengen met Chloé! Haar flatmates zijn naar hun thuisstadje, dus haar hele appartementje staat leeg, waardoor ik fijn kan komen logeren in een super tweepersoonsbed! Mijn volgende nacht zal ik doorbrengen al feestend, daarna in de bus, daarna in het vliegtuig... Ik word al moe als ik er nog maar aan denk.
Daarnet heb ik afscheid genomen van Ineta, Gabriele en Aurelija. Zo vreemd. Alsof ik niet besefte dat het een definitief afscheid was. Gewoon knuffel, kus kus, 'ik kom je opzoeken!'. Maar echt gek. Ik denk dat het besef pas morgen gaat komen als ik zelf moet vertrekken...
Maar goed. Eerst nog mijn laatste goedgevulde dagje doorbrengen in Eskisehir. Op het programma: 11u Ontbijt in Olympos. Daarna naar het centrum voor wat te shoppen. Daarna naar Angel mijn keukengerief oppikken, naar Vanessa en Blanca om mijn fotoportfolio op te halen en afscheid te nemen. Dan nog een Party bij Vicky, en hop, de bus op!!
& bye bye Eskisehir, Turkey.
Daarnet heb ik afscheid genomen van Ineta, Gabriele en Aurelija. Zo vreemd. Alsof ik niet besefte dat het een definitief afscheid was. Gewoon knuffel, kus kus, 'ik kom je opzoeken!'. Maar echt gek. Ik denk dat het besef pas morgen gaat komen als ik zelf moet vertrekken...
Maar goed. Eerst nog mijn laatste goedgevulde dagje doorbrengen in Eskisehir. Op het programma: 11u Ontbijt in Olympos. Daarna naar het centrum voor wat te shoppen. Daarna naar Angel mijn keukengerief oppikken, naar Vanessa en Blanca om mijn fotoportfolio op te halen en afscheid te nemen. Dan nog een Party bij Vicky, en hop, de bus op!!
& bye bye Eskisehir, Turkey.
woensdag 23 januari 2013
einde hoofdstuk
Dit is misschien wel het moeilijkste moment van heel mijn Erasmus.. Het besef dat het je laatste dagen zijn. Het besef dat je je vrienden voor zo'n lange tijd gaat moeten missen. Dat je nooit meer kan terugkeren naar deze periode, het gevoel dat je hebt wanneer je bij je vrienden ben. Gewoon die typische momenten: door Espark wandelen, op iemands flat zitten, samen koken, naar de universiteit wandelen, maandagen in Del Mundo, toevallig vrienden tegenkomen op straat,...
En ik ben zo verward. Langs de ene kant wil ik nog zoveel mogelijk doen met mijn vrienden hier. Langs de andere kant wil ik mijzelf het liefst opsluiten in mijn kamer en slapen totdat het tijd is om naar huis te vertrekken.
Ik denk dat optie 1 beter is, maar het voelt gewoon zo verkeerd allemaal.
En ik ben zo verward. Langs de ene kant wil ik nog zoveel mogelijk doen met mijn vrienden hier. Langs de andere kant wil ik mijzelf het liefst opsluiten in mijn kamer en slapen totdat het tijd is om naar huis te vertrekken.
Ik denk dat optie 1 beter is, maar het voelt gewoon zo verkeerd allemaal.
Examenresultaten
Wauw! Ik heb mijn examenresultaten gekregen. 2 keer 80%, 2 keer 85% en 1 keer 100%! Ik ben zo content! :o Niet te geloven! Ik heb er hard voor gewerkt, maar dat wil niet altijd zeggen dat je goede punten hebt.. Maar goed. Nu kan ik met een tevreden gevoel naar huis keren.
2 dagen...
2 dagen...
dinsdag 22 januari 2013
Jin
Ik heb vannacht gedroomd over mijn lieve kleine schat. En voor de eerste keer sinds ik hier ben was het een positieve droom. Ik droomde dat ik uit een bus stapte, en direct richting mijn ouders liep. Plots hoorde ik een stemmetje mijn naam roepen. Ik keek rond me maar zag niemand. Na enkele 'roepen' herkende ik het stemmetje van Jinthe. En na hevig zoeken zag ik plots An, Dieter en Jinthe in de auto zitten, naast de bus. Jinthe kroop door het raam en vloog rond mijn nek. Aaaaaah zelfs in een droom was dit een supergevoel!
Binnen een paar daagjes ben ik terug thuis, en dan zal ik haar wel eens gaan opzoeken, anders duurt het nog een hele week na mijn thuiskomst voordat ik ga babysitten.. Ha, mijn liefste liefste konijn.
Binnen een paar daagjes ben ik terug thuis, en dan zal ik haar wel eens gaan opzoeken, anders duurt het nog een hele week na mijn thuiskomst voordat ik ga babysitten.. Ha, mijn liefste liefste konijn.
zondag 20 januari 2013
bijna gedaan
Het loopt op zijn einde.. Nog 4 hele dagen en dan ga ik naar België terug. Als ik er nog maar aan denk komen er al tranen opwellen. Verschrikkelijk moeilijk is het om hier afscheid te nemen van iedereen. Nu zijn het nog 'kennissen' tot 'bijna vrienden' die vertrekken.. Maar donderdag vertrekken Aurelija, Gabriele en Ineta. En dat gaat 1 van de droefste afscheidjes zijn. Mijn lieve lieve schatten.
Een donderdagavond vertrek ik zelf. Dus moet ik afscheid nemen van mijn kotgenoten en van al mijn beste vrienden hier. Chloé, Ewa, Marta, Beata.. Daar wil ik eigenlijk nog niet aan denken, maar het zal wel moeten. Anders ben ik er langs geen kanten op voorbereid. Verdorie toch.
Goodbye's are hard.
Een donderdagavond vertrek ik zelf. Dus moet ik afscheid nemen van mijn kotgenoten en van al mijn beste vrienden hier. Chloé, Ewa, Marta, Beata.. Daar wil ik eigenlijk nog niet aan denken, maar het zal wel moeten. Anders ben ik er langs geen kanten op voorbereid. Verdorie toch.
Goodbye's are hard.
Suleyman
Onze documentaire voor het vak Producing & Directing I. Ik ben er niet echt tevreden over, maar wegens tijdsgebrek hadden we niet de kans om er iets echt goeds van te maken. Dus uiteindelijk is het nog wel beter geworden dan verwacht.
Hij is gemaakt op 1,5 week tijd, terwijl we allemaal volop examens hadden. Maar oke, hier is 'ie dan :)
zaterdag 19 januari 2013
Series
Mijn favorite bezigheid: Series kijken. Vooral dan als ik veel werk heb. Niks zo ontspannend als een goei serieke!
donderdag 17 januari 2013
Za-lig
mondeling examen. Za-lig gewoon! Makkelijke vragen, ik kon telkens antwoorden. Aaaaaah, had ik daarvoor dan zoveel stress? Komaaan zeg. Maarja, je weet het nooit op voorhand..
En nu: klaarmaken om inkopen te gaan doen voor de Cookingcontest!
En nu: klaarmaken om inkopen te gaan doen voor de Cookingcontest!
Morgenavond
Ik beschouw mijn examen van vandaag als het laatste. Dat van zondag is te makkelijk om bij vals te spelen, en wat ik voor vandaag geleerd heb is hetzelfde als wat ik tegen zondag moet kennen dus: FEEEEST!
Vanavond hebben we een Erasmusfoodcontest. In groepjes van 5 maak je gerechten die typisch zijn voor je land. Mijn gerecht : Chocomousse.
Morgenavond is het Erasmus Goodbye Party! Omdat deze en volgende week bijna iedereen vertrekt. Eerst nog goed feesten dus!
Maar nu eerst nog het verschrikkelijke mondeling examen Turks. Fuck.
Vanavond hebben we een Erasmusfoodcontest. In groepjes van 5 maak je gerechten die typisch zijn voor je land. Mijn gerecht : Chocomousse.
Morgenavond is het Erasmus Goodbye Party! Omdat deze en volgende week bijna iedereen vertrekt. Eerst nog goed feesten dus!
Maar nu eerst nog het verschrikkelijke mondeling examen Turks. Fuck.
Dikke dikke dikke
dikke dikke dikke stress hier! Ik heb morgen mijn mondeling examen Turks en het vlot langs geen kanten. Hoe hard ik ook studeer, ik voel me nog steeds alsof ik geen woord Turks kan. Natuurlijk kan ik het wel, alleen is het zo moeilijk om zinnen te vormen. Om het te verstaan, om te antwoorden op vragen.
Morgen nog eens op tijd uit mijn bedje om alles nog eens na te kijken, en dan hop. Sprong in het diepe. We'll see what's waiting there for me.
Morgen nog eens op tijd uit mijn bedje om alles nog eens na te kijken, en dan hop. Sprong in het diepe. We'll see what's waiting there for me.
woensdag 16 januari 2013
Het einde
Het komt zo snel dichterbij. Het einde. Le fin. The end. Zo stom :( sommige vrienden vertrekken over 2 dagen al! Sommigen vertrekken over een week. Ik vertrek over 9 dagen.
Ik wil geen afscheid nemen. Niet dat ik niet 'Dag' wil zeggen. Ik wou gewoon dat ik de tijd even kon stilzetten. De tijd tussen 'einde examens' en 'naar-huis-gaan-dag'. Zo jammer dat de laatste dagen van sommige Erasmussers overschaduwd worden door examens. Gelukkig ben ik nog een tijdje hier. Zondag laatste examen, vrijdagochtend naar huis vertrekken. En tussenin zoveel mogelijk qualitytime hebben met mijn lieve schatten hier..
Damn, soms kunnen emoties zoveel pijn doen.
Ik wil geen afscheid nemen. Niet dat ik niet 'Dag' wil zeggen. Ik wou gewoon dat ik de tijd even kon stilzetten. De tijd tussen 'einde examens' en 'naar-huis-gaan-dag'. Zo jammer dat de laatste dagen van sommige Erasmussers overschaduwd worden door examens. Gelukkig ben ik nog een tijdje hier. Zondag laatste examen, vrijdagochtend naar huis vertrekken. En tussenin zoveel mogelijk qualitytime hebben met mijn lieve schatten hier..
Damn, soms kunnen emoties zoveel pijn doen.
Held
Mijn papa is mijn held.
Ik sloot net al mijn pagina's af, wat zag ik daar op mijn bureaublad? Een foto van mijn vader en mij, elke met een leuk gezichtscrèmeke op :) Die foto is echt goud waard. En die big smile van mijn pappie, zalig!
Ik vond het al bewonderenswaardig dat hij zo met mij op de foto wou. Want uiteindelijk is het een beetje beschamend voor een 49-jarige man om met een gezichtsbehandeling rond te lopen. Zijn enige voorwaarde was 'Niet op Facebook zetten hé!'. Want dan zouden zijn collega's het kunnen zien. Hij kent niks van internet, maar weet wel wat Facebook is, gelukkig! Of jammer genoeg ;)
Maar telkens ik deze foto zie, verschijnt er een lach op mijn gezicht. Omdat ik besef dat mijn papa de beste is. De liefste. Dat hij mij het liefste ziet. Dat hij nooit huilt, behalve wanneer ik voor 5 maanden naar het buitenland vertrek. Dat hij niet graag lang in de auto zit, behalve wanneer hij mij van de luchthaven kan komen halen. Dat hij totaal niet met mijn bomma overeenkomt, behalve wanneer mijn thuiskomst georganiseerd moet worden. Dat hij zichzelf niet graag op foto's ziet, behalve wanneer ik de foto gemaakt heb.
Hij is mijn held. De grootste, zachtste, stoerste held.
Ik sloot net al mijn pagina's af, wat zag ik daar op mijn bureaublad? Een foto van mijn vader en mij, elke met een leuk gezichtscrèmeke op :) Die foto is echt goud waard. En die big smile van mijn pappie, zalig!
Ik vond het al bewonderenswaardig dat hij zo met mij op de foto wou. Want uiteindelijk is het een beetje beschamend voor een 49-jarige man om met een gezichtsbehandeling rond te lopen. Zijn enige voorwaarde was 'Niet op Facebook zetten hé!'. Want dan zouden zijn collega's het kunnen zien. Hij kent niks van internet, maar weet wel wat Facebook is, gelukkig! Of jammer genoeg ;)
Maar telkens ik deze foto zie, verschijnt er een lach op mijn gezicht. Omdat ik besef dat mijn papa de beste is. De liefste. Dat hij mij het liefste ziet. Dat hij nooit huilt, behalve wanneer ik voor 5 maanden naar het buitenland vertrek. Dat hij niet graag lang in de auto zit, behalve wanneer hij mij van de luchthaven kan komen halen. Dat hij totaal niet met mijn bomma overeenkomt, behalve wanneer mijn thuiskomst georganiseerd moet worden. Dat hij zichzelf niet graag op foto's ziet, behalve wanneer ik de foto gemaakt heb.
Hij is mijn held. De grootste, zachtste, stoerste held.
aaaah die Liesa
Liesa Van der Aa
Zij is echt de meest getalenteerde vrouw die ik ken! En dan nog te bedenken dat ik haar voor het eerst in 'Zingaburia' zag. Wat-een-verschil! Wauw.
Meer kan ik er niet over zeggen: wauw!
Morgen wordt zij mijn wekker, mijn studiepauze, mijn slaapliedje... Wedden dat ik mooie dromen krijg? Vooral met engelenstemmetjes in enzo.
Zij is echt de meest getalenteerde vrouw die ik ken! En dan nog te bedenken dat ik haar voor het eerst in 'Zingaburia' zag. Wat-een-verschil! Wauw.
Meer kan ik er niet over zeggen: wauw!
Morgen wordt zij mijn wekker, mijn studiepauze, mijn slaapliedje... Wedden dat ik mooie dromen krijg? Vooral met engelenstemmetjes in enzo.
dinsdag 15 januari 2013
maandag 14 januari 2013
Hij komt, hij komt..
Die lieve goed iPhone! Hij is besteld! Happy me. Alleen nog wachten tot 'ie thuis aankomt, en tot ik thuis aankom natuurlijk :)
Examens
Haaaa, de examenperiode! De tijd van het jaar waarin iedereen zichzelf verwaarloosd. In trainingsbroeken lopen, niet te vaak douchen - ah neen want je komt toch niet buiten - en vooral: de dot. En dat geeft mij net de aanzet om mijzelf nog beter te verzorgen!
Ik kom niet buiten, draag mijn haar daardoor in een dotje, uit mijn gezicht, en dat geeft mij dus de perfecte mogelijkheid om mijn gezicht te verzorgen. Een goede dagcrème op mijn huid, een vettige lipgloss (want er is geen risico dat je haar erin gaat plakken), perfect!
Je moet wel oppassen dat je niet te vaak je dagcrème opdoet, daardoor kunnen je poriën verstopt geraken. Maar voel je dat je huid droog wordt: smeren die handel!
Bij mij werkt het alvast voor een poezelig zacht velletje :)
Ik kom niet buiten, draag mijn haar daardoor in een dotje, uit mijn gezicht, en dat geeft mij dus de perfecte mogelijkheid om mijn gezicht te verzorgen. Een goede dagcrème op mijn huid, een vettige lipgloss (want er is geen risico dat je haar erin gaat plakken), perfect!
Je moet wel oppassen dat je niet te vaak je dagcrème opdoet, daardoor kunnen je poriën verstopt geraken. Maar voel je dat je huid droog wordt: smeren die handel!
Bij mij werkt het alvast voor een poezelig zacht velletje :)
Final Project Basic Photography
Most important person
Describe yourself in 5 pictures
Describe yourself in 5 pictures
Describe yourself in 5 pictures
Describe yourself in 5 pictures
Macro
Describe yourself in 5 pictures
zondag 13 januari 2013
grote liefde
Mijn grote liefde
Moest 'ie niet zo oud zijn en al geen kinderen van mijn leeftijd hebben: hij zou het geen 2 keer moeten vragen. Een echte woordengoochelaar. Mijn persoonlijke Nederlandsbezorger hier in het verre verre Turkije.
Bart Peeters <3
Moest 'ie niet zo oud zijn en al geen kinderen van mijn leeftijd hebben: hij zou het geen 2 keer moeten vragen. Een echte woordengoochelaar. Mijn persoonlijke Nederlandsbezorger hier in het verre verre Turkije.
Bart Peeters <3
zaterdag 12 januari 2013
Once upon a time
Mijn nieuwe verslaving: Once upon a time kijken en cornflakes eten. Terrible! Het geweldige daaraan is ook dat ik helemaal in het verhaal zit. Lachen gieren brullen huilen wenen blijten. Angst, huivering, en ja, ook de magie.
Want True love = magie dus als true love bestaat, bestaat magie ook echt! Ik ga vannacht fijn dromen!
Want True love = magie dus als true love bestaat, bestaat magie ook echt! Ik ga vannacht fijn dromen!
Paniek
Nog maar 13 dagen en dan ga ik naar huis :O
Nu het dichterbij komt, word ik toch wel een beetje triest eigenlijk. Alles hier achter me laten om misschien nooit meer terug te komen. Mhnaaaa, klinkt toch niet zo leuk. En best wel stom dat ik nu de komende week veeeel te druk ga zijn met de documentaire maken, examens leren, examens maken,... om er echt van te kunnen genieten :/. Maarja, dan maar de laatste week vollenbak leuke dingen doen zeker?
Great.
Nu het dichterbij komt, word ik toch wel een beetje triest eigenlijk. Alles hier achter me laten om misschien nooit meer terug te komen. Mhnaaaa, klinkt toch niet zo leuk. En best wel stom dat ik nu de komende week veeeel te druk ga zijn met de documentaire maken, examens leren, examens maken,... om er echt van te kunnen genieten :/. Maarja, dan maar de laatste week vollenbak leuke dingen doen zeker?
Great.
vrijdag 11 januari 2013
donderdag 10 januari 2013
Mooiste accessoire.
Soms zijn er van die dagen die niks waard zijn. Waarop je enkel in bed wil blijven liggen wachten op de nacht. Nachten zijn meestal fijner. Nachten veranderen mij soms in iemand anders. Veel sentiment komt er naar boven. Zo op het donkerste moment van de dag. Dan word ik melancholisch. Denk ik aan dingen uit het verleden.
Verloren liefde.
Verloren vriendschap.
Reizen - Reizen - Reizen.
Meestal dwing ik mijzelf dan te slapen. Er komt dan toch niks goeds van.
woensdag 9 januari 2013
dinsdag 8 januari 2013
Travel
What you’ve done becomes the judge of what you’re going to do, especially in other people’s minds. When you’re traveling, you are what you are right there and then. People don’t have your past to hold against you. No yesterdays on the road. – William Moon
about going home.
Mijn vliegtuigticket is besteld. 25 januari om 9.05u zal mijn vliegtuigje vertrekken naar België. Voorgoed! Doordat de vluchten van Eskisehir naar Brussel zijn afgeschaft, zal ik via Ankara gaan. Dus toen ik mijn flatmate om raad vroeg om daar te geraken, besloot hij plots dat hij met mij de bus zou nemen naar Ankara. Zijn tante woont daar, en dan kon hij haar ineens nog een keertje bezoeken.
'Nee!' kwam er direct bij mij op. Ik wil niet dat hij mij brengt. Ik wil dit alleen doen. Dat is ook wat ik tegen Chloé zei. Ik wil geen escorte. Ik wil niet dat hij dat geld verspilt aan mij. Ik wil niet dat hij die tijd verspilt, het is immers midden in de nacht dat ik moet vertrekken.
En plots dacht ik 'excuses'. Dit waren allemaal excuses. En terwijl ik al mijn excuses aan Chloé vertelde, besefte ik plots de echte reden. Ik wil gewoon niet dat mijn flatmate de laatste persoon is die ik zie voor ik vertrek. Ik wil gewoon graag vertrekken in Eskisehir, terwijl mijn lieve Chloé, Ewa, Beata, Marta en misschien wel Aurelija, Gabriele en Ineta mij uitzwaaien. Zij zijn de laatste die ik wil vastpakken.
Guess that's not gonna happen.
tumblr.
Ik heb zelf geen Tumblr, maar als ik mij verveel durf ik wel eens op andermans Tumblr te spieken. Voor leuke foto's, zinnetjes... Maar wat ik dan tegenkom: 15-16 jarige meisjes vol zelfmoordgedachten. Hun pagina's staan vol met 'I'm so ugly', 'Cutting is not emo', 'I just want to die'. Wat?
16 jaar oud, komaan. Ze zouden de tijd van hun leven moeten hebben, ze zouden die leuke foto's van mooie meisjes waar ze zo afgunstig op zijn, zelf moeten maken! Alles wat ze posten zouden ze zelf moeten meemaken! (behalve de zelfmoordtoestanden dan) En komaan. Zijn al die meisjes werkelijk zo depressief? Voelen ze zich zo lelijk? Of is het enkel een schreeuw naar aandacht?
Voor mij zijn het allemaal twijfelgevallen. Ik judge niemand. Ik ken die meisjes hun leven niet. Maar is het echt allemaal zo slecht? Als ze in eerste instantie al eens begonnen met hun 20 blogs, Facebook, Twitter, Tumblr, Google+, Instagram, Iheartit, en alle andere 'sociale' media waar ze op zitten achter zich te laten en eens naar buiten te gaan. Afspreken met vrienden, uitgaan, gewoon chillen, weetikveel wat ze tegenwoordig doen. Misschien zouden ze gewoon eens wat Vitamine D moeten opdoen.
Ik zit ook veel achter mijn laptop. Op mijn blog, Facebook, Twitter, series kijken. Maar ik doe ook veel met mijn vrienden. Ik lach. Ik adem. Ik spring, dans, maak fouten, kwets mensen, heb een fijne tijd. Ik maak ruzie, maak het weer goed. Ik zie mijn vrienden. Ik heb gesprekken face-to-face. En dat allemaal zonder mijn laptop.
En geloof mij. Een goed evenwicht is echt nodig. Mijn advies aan die gedeprimeerde meisjes: Stap uit die deur en begin je leven!
16 jaar oud, komaan. Ze zouden de tijd van hun leven moeten hebben, ze zouden die leuke foto's van mooie meisjes waar ze zo afgunstig op zijn, zelf moeten maken! Alles wat ze posten zouden ze zelf moeten meemaken! (behalve de zelfmoordtoestanden dan) En komaan. Zijn al die meisjes werkelijk zo depressief? Voelen ze zich zo lelijk? Of is het enkel een schreeuw naar aandacht?
Voor mij zijn het allemaal twijfelgevallen. Ik judge niemand. Ik ken die meisjes hun leven niet. Maar is het echt allemaal zo slecht? Als ze in eerste instantie al eens begonnen met hun 20 blogs, Facebook, Twitter, Tumblr, Google+, Instagram, Iheartit, en alle andere 'sociale' media waar ze op zitten achter zich te laten en eens naar buiten te gaan. Afspreken met vrienden, uitgaan, gewoon chillen, weetikveel wat ze tegenwoordig doen. Misschien zouden ze gewoon eens wat Vitamine D moeten opdoen.
Ik zit ook veel achter mijn laptop. Op mijn blog, Facebook, Twitter, series kijken. Maar ik doe ook veel met mijn vrienden. Ik lach. Ik adem. Ik spring, dans, maak fouten, kwets mensen, heb een fijne tijd. Ik maak ruzie, maak het weer goed. Ik zie mijn vrienden. Ik heb gesprekken face-to-face. En dat allemaal zonder mijn laptop.
En geloof mij. Een goed evenwicht is echt nodig. Mijn advies aan die gedeprimeerde meisjes: Stap uit die deur en begin je leven!
Over toekomstplannen.
Er is niemand meer online op facebook, dus praat ik maar tegen mijn blog. Mag toch ook wel eens zeker? Kheb geen kat dus daar kan ik ook al niet tegen zeuren. Ik bekeek net een fragment uit Reyers Laat. Eentje met Clara Cleymans in. Zij inspireert mij altijd zo! Verdorie toch. Toen ik hoorde dat ze naast acteren ten eerste ook kon zingen en ten tweede bijna haar Master in de Wijsbegeerte heeft, zette dat mij toch wel aan het denken. Hoe zit het met mijn plannen?
Eerst ga ik afstuderen. Hello there, Bachelor Journalistiek! Als mijn examens hier achter de rug zijn heb ik nog een redactieperiode op school (Hoera!) en daarna mijn stage bij Ketnet (driewerf hoera!). In juni hoop ik dan afgestudeerd te zijn (Groot feest). En dan.
Mijn ouders hebben er een beetje genoeg van. Ik die studeer. Het kot betalen. Zo duur in feite.
Maar wat ik het liefste wil is een Master in theater- en filmwetenschappen gaan doen aan de Unief in Antwerpen. In 2 jaartjes kan ik die al hebben!
Dus het plan is:
- de mama en de papa overtuigen om nog 1 jaartje (jaja, eentje maar) mijn kot te betalen.
- het 2e jaar van mijn Master op en af gaan met de trein
- tijdens dat 2e jaar ben ik fijn thuis, dus dan kan ik ein-de-lijk beginnen met wat ik al zo lang wil: Piano spelen.
- Blijven babysitten, blijven babysitten. Al wordt mijn prinses 20 jaar oud, blijven babysitten!
- En noten leren. (bwek, maar broodnodig bij piano!)
Oke, we zitten op schema. Nu knallen op die examens!
Eerst ga ik afstuderen. Hello there, Bachelor Journalistiek! Als mijn examens hier achter de rug zijn heb ik nog een redactieperiode op school (Hoera!) en daarna mijn stage bij Ketnet (driewerf hoera!). In juni hoop ik dan afgestudeerd te zijn (Groot feest). En dan.
Mijn ouders hebben er een beetje genoeg van. Ik die studeer. Het kot betalen. Zo duur in feite.
Maar wat ik het liefste wil is een Master in theater- en filmwetenschappen gaan doen aan de Unief in Antwerpen. In 2 jaartjes kan ik die al hebben!
Dus het plan is:
- de mama en de papa overtuigen om nog 1 jaartje (jaja, eentje maar) mijn kot te betalen.
- het 2e jaar van mijn Master op en af gaan met de trein
- tijdens dat 2e jaar ben ik fijn thuis, dus dan kan ik ein-de-lijk beginnen met wat ik al zo lang wil: Piano spelen.
- Blijven babysitten, blijven babysitten. Al wordt mijn prinses 20 jaar oud, blijven babysitten!
- En noten leren. (bwek, maar broodnodig bij piano!)
Oke, we zitten op schema. Nu knallen op die examens!
Mama's creatie
Mijn mama doet sinds 2 jaar aan kantklossen. Klinkt misschien saai, en ze zit tijdens haar les ook inderdaad tussen allemaal omaatjes, maar toch. Je moet het maar kunnen. Ze maakt er ook supermooie werkjes! Dit is een van haar creaties. Ze had het met kerst aan me meegegeven voor de mama van mijn Turkse flatmate. Vandaag was het haar verjaardag en kon ik het haar geven. Ze was er echt superblij mee! En ik ben ook erg trots dat mijn mam zo'n piekfijne handwerkjes kan maken.
zondag 6 januari 2013
meh
Maar zo saai seg! Ik moet heel de dag studeren. Turks, Basic Photography, nog wat meer Turks. Pfoe. Gelukkig kan ik naar Chloé gaan, dat maakt het studeren net iets leuker. En achteraf een leuke beloning in de vorm van een filmpje! En ik heb gehoord dat ze weer gas heeft in haar keuken, kunnen we tenminste iets koken :)
zaterdag 5 januari 2013
Herkenbaar
Heel erg herkenbaar. Hoewel het bij mij na zo'n 10 minuten al zover is. Werken op je laptop gaat gewoon ZO veel beter in die positie. :)
true
Zo fijn als dit gebeurt. De momenten die nu door mijn gedachten flitsen zijn die van mijn babysitkindje, een of twee weken geleden. De eerste keer wanneer ze zei 'Ik heb jou wel gemist hoor!'. Of 'Ik wil graag dat Sofie mij in bed stopt.' of 'Jij bent mijn liefste babysit!'.
Of nog beter. Wanneer haar mama mij vertelt dat ik voor altijd haar dochter's godin zal zijn. Dat ze de laatste dagen voor ik terug kwam niet over mij kon zwijgen.
Maar de kleine prinses is ook mijn godin, mijn zon, mijn kleine zusje, mijn ontspanning tijdens stresstijden op school, mijn excuus om het kind uit te hangen, mijn excuus om toneeltjes te spelen, mijn kameraad om leuke films te kijken, mijn therapeut, mijn creatieve zotte konijn. En dat zal ze ook voor altijd blijven!
vrijdag 4 januari 2013
Go now, and live.
Experience. Dream. Risk.
Close your eyes and jump, enjoy the freefall.
Choose exhilaration over comfort.
Choose
magic over predictability.
Choose potential over safety.
Wake up to the magic
of everyday life.
Make friends with your intuition.
Trust your gut.
Discover
the beauty of uncertainty.
Know yourself fully before you make promises to
another.
Make millions of mistakes so that you will know how to choose what you
really need.
Know when to hold on and when to let go.
Love hard and often and
without reservation.
Seek knowledge.
Open yourself to possibility.
Keep your
heart open, your head high and your spirit free.
Embrace your darkness along
with your light.
Be wrong every once in a while, and don’t be afraid to admit
it.
Awaken to the brilliance in ordinary moments.
Tell the truth about yourself
no matter what the cost.
Own your reality without apology.
See goodness in the
world.
Be bold. Be fierce.
Be grateful.
Be wild, crazy and gloriously free.
Be
you.
Go now, and live.
- a poster in my friends room.
woensdag 2 januari 2013
Lazy
Oh so lazy!
Ondanks het feit dat ik me had voorgenomen om niks te doen vandaag, ben ik er toch maar ingevlogen. Vandaag kwam ik te weten dat mijn 2 'leer' examens op dezelfde dag vallen, dat ik een heel groot essay moet schrijven tegen dinsdag (!) en dat de deadline van de documentaire die ik moet maken plots 4 dagen vroeger valt. En we hadden al zo weinig tijd!
Dus heb ik vandaag al mijn notities in orde gemaakt om te beginnen leren, mijn Turks gedaan, ideetjes gezocht voor fotografie en mijn kamer opgeruimd. Zo kan ik er morgen goed invliegen!
Op het menu voor morgen:
- foto's maken
- cornflakes kopen
- naar school gaan voor notities
- Turkse woordenschat oplijsten
Ziezo, ik ben klaar om te relaxen. Ik ga beginnen met een nieuw serieke (want ik ben helemaal bijgekeken met mijn vaste series). 'Once upon a time' is de naam. Ik weet niet wat ik ervan moet verwachten, het is een vrij onbekende serie. Maar ja, we zullen wel zien!
Enjoy your evening, folks!
Ondanks het feit dat ik me had voorgenomen om niks te doen vandaag, ben ik er toch maar ingevlogen. Vandaag kwam ik te weten dat mijn 2 'leer' examens op dezelfde dag vallen, dat ik een heel groot essay moet schrijven tegen dinsdag (!) en dat de deadline van de documentaire die ik moet maken plots 4 dagen vroeger valt. En we hadden al zo weinig tijd!
Dus heb ik vandaag al mijn notities in orde gemaakt om te beginnen leren, mijn Turks gedaan, ideetjes gezocht voor fotografie en mijn kamer opgeruimd. Zo kan ik er morgen goed invliegen!
Op het menu voor morgen:
- foto's maken
- cornflakes kopen
- naar school gaan voor notities
- Turkse woordenschat oplijsten
Ziezo, ik ben klaar om te relaxen. Ik ga beginnen met een nieuw serieke (want ik ben helemaal bijgekeken met mijn vaste series). 'Once upon a time' is de naam. Ik weet niet wat ik ervan moet verwachten, het is een vrij onbekende serie. Maar ja, we zullen wel zien!
Enjoy your evening, folks!
dinsdag 1 januari 2013
Two Zero One Three
Mijn nieuwjaar was alvast super! Aftellen in de straten van Eskisehir, zoveel juichende mensen op hun balkon, mijn beste vrienden dichtbij. Daarna een nachtje blijven slapen bij de bestie Chloé. En 1 januari gevierd met leftovers, muziek en getetter.
Wat een geweldige start!
Abonneren op:
Posts (Atom)