In Antwerpen heb je wat ik noem 'de pipisteeg'. Het is een zijstraatje van de Meir waar het blijkbaar uitnodigend is om te plassen. Geen idee waarom, het is echt een steegje met aan beide kanten hoge gebouwen. Dat terzijde.
Als ik door de pipisteeg wandel, doe ik graag mijn ogen dicht. Blijven lopen, op gevoel rechtdoor. Ik kan dit best al wel lang! Ogen dicht en gaan! Een extra moeilijkheidje is met muziek in je oren. Probeer maar eens, in eender welke steeg. Je voelt je plots veel lichter. En de gekke blikken die je krijgt, gewoon negeren :)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten