Love you e!

Vanochtend was ik onderweg om te gaan filmen, kreeg ik plots telefoon van mijn lieve vriendin Anine. 'Sofie ben jij op school?' 'Nee, kzit op de bus, waarom?' 'Er is iets ergs gebeurd met Jonas. 't Is niet ideaal om dat over de telefoon te zeggen, maar hij heeft gisteren op de bus een soort toeval of aanval gekregen en ligt nu op intensieve.'  'FUCK. Fuck. My god!'

Hoe reageer je op zo'n nieuws over je beste vriend? Midden op de bus! Tranen welden op. Maar oké, positief blijven Sofie. Niet direct het ergste verwachten.

Een paar uurtjes later liet Anine me weten dat Jonas een sms had gestuurd naar iemand van hun redactie. Wat later had ik hem dan iets gestuurd. Nooit zo blij geweest als wanneer ik zijn sms terug kreeg. 'Ben heel de nacht wakker geweest, heb nu pas mijn gsm terug. Het gaat al wat beter.'
Mijn reactie 'Love you e!'

Want uiteindelijk zeg je dat nooit genoeg. Ik moet er niet aan denken dat er wat ergs aan de hand was. Op zo'n moment staat de wereld toch eventjes stil.

Het ene moment stond ik op de bus te wachten, zag ik iemand lopen en wou ik een teasend smsje sturen. Zou ik wel sturen, zou ik niet sturen? Het volgende moment krijg je telefoon met zo'n nieuws, en wordt dat smsje plots zo banaal!

Gelukkig is alles nu oké.